گفتگو با هادی حیدری

 دوهفته نامه الکترونیکی "شرقیان" چندی پیش گفتگوی مفصلی با هادی حیدری انجام داد که به دلیل طولانی بودن آن در دو شماره دست به انتشار آن زد.

حسین منصور – جلال افشار
....................................................................................

با اینکه حدود ۴۵ دقیقه تاخیر داشت ولی به اندازه کافی دوست داشتنی بود که برای ما این تاخیر ناراحت کننده نباشد. هادی حیدری راه جالبی را طی کرده از یک کاریکاتوریست تا دبیر بزرگ ترین و مدرن ترین حزب سیاسی ایران. هادی حیدری طراح "خاص ترین" کاریکاتور ایران است و هادی حیدری ...

اینکه هادی حیدری کیست و از کجا می گوید و چه می داند و چه فکر می کند موضوع حرف های ما بود. قرار بر این بود که مصاحبه ما ۳ بخش شود ، هادی حیدری کاریکاتوریست و کاریکاتور هایش ، هادی حیدری haditoons و هادی حیدری سیاست مدار. اما صحبت های ما آنقدر جالب شد که ترتیب کار ما به هم خورد و حاصل آن گفت و گویی شد از همه جا .

***

بدون کارهای کلیشه ای هادی خودش شروع کرد.

من سال ۷۳ با مجلات گل آقا وارد مطبوعات شدم. در جشنواره مطبوعات آن سال ما از طرف مدرسه به جشنواره رفته بودیم. من چون خیلی کاریکاتور کار می کردم بچه ها گفتند در مسابقه کاریکاتور غرفه گل آقا شرکت کنم. فردا برای دیدن نتیجه دوباره به جشنواره رفتم و دیدم که برنده شدم. حس خوبی داشتم. بعد چند تا کار دیگر را هم یک جا تحویل مسئول غرفه دادم. در تیر ۷۳ دو تا از کار های من را با عنوان صلح چاپ کردند و این انگیزه زیادی شد برای من ، همین باعث شد که بازهم همین کار را انجام بدهم تا سرانجام نامه‌ای آمد که همکاری خود را با ما ادامه بدهید حدود اواخر آذر یا اوایل دی نامه دیگری آمد که به دفتر مجله گل آقا دعوت شدم. روز ۷ دی ۷۳ که روز تولدم بود و من ۱۷ سالم بود و عضو تحریریه گل آقا شدم. آن موقع مرحوم فرجیان سردبیر بود و آقای سیامک ظریفی معاون ایشان . آقای ظریفی طرف من آمد و گفت : « حیدری تویی ؟ چقدر کوچولویی !‌ » آن موقع مرحوم فرجیان خیلی مفصل برای من توضیح داد که چه کاری باید بکنم و شرایط همکاری و خلاصه کلا در مورد کار در گل آقا برایم توضیح داد. به این ترتیب قرار شد من سه شنبه هر هفته آنجا بروم و سوژه را بگیرم و یک هفته روی آن کار کنم تا هفته بعد تحویل بدهم. از این جا فعالیت رسمی و جدی من آغاز شد.
ادامه...